چهار صفت زشتی که زیربنای همه زیان ها به ما و جامعه است
من مواعظ علی بن ابی طالب ؛مَنِ اسْتَطَاعَ أَنْ یَمْنَعَ نَفْسَهُ مِنْ أَرْبَعَةِ أَشْیَاءَ فَهُوَ خَلِیقٌ بِأَنْ لَا یَنْزِلَ بِهِ مَکْرُوهٌ أَبَداً قِیلَ وَ مَا هُنَّ قَالَ الْعَجَلَةُ وَ اللَّجَاجَةُ وَ الْعُجْبُ وَ التَّوَانِی. تحف العقول، النص، ص: 206
هر کس این چهار صفت را از خود دور کند خواه فرد باشد،خواه مجموعه دست اندرکاران و رؤسای جامعه ، هیچ گاه حادثه و واقعه ناخوشایندی ، متوجه او نخواهد شد.
1. عجله : بدون تأنی و دقت ، تصمیم گیری کند یا کاری را اجرا نماید ( عجله غیر از سرعت در عمل است .)
2. لجاجت : یکی از مسائل خطرناک و بلایای دامن گیر ، اصرار و پا فشاری ناحق ، در مسأله ای است که چون این حرف را گفته و یا چنین موضعی اتخاذ کرده حاضر نیست عقب نشینی کند و لو خلاف آن ثابت شود .
3. مغرور شدن و خود شیفتگی : که انسان نقص ها و ضعف های خود را ندیده و احیاناً محسناتش را بزرگ بشمرد .
4. کاهلی و سستی : کار امروز را به فردا افکندن و تأخیر انداختن .
بنده در اثر تجربیاتی که در سالهای متمادی پیدا کردم به این نتیجه رسیدم که این سخن امیر المومنین واقعاً حکمت تمامی است و همه ضرر و زیانی که متوجه جامعه شده است از این امور بوده است.ان شاء الله ما را با مجاهدت خودمان و توفیق خودش از این امور مصون نگه دارد.
امام خامنه ای