لینک دریافت اصل مقالهhttp://unified-ummah.com/?a=content.id&id=7543&lang=fa
نویسنده محترم مقاله که صاحب نظر در حوزه افغانستان و شبه قاره هند می باشد می فرماید: افراط گرایی هیچ گاه در جامعه پاکستان روح غالب بوده است. البته افراط گرایی مذهبی در پاکستان اگر برایش فکری اندیشیده نشود می تواند پاکستان را تبدیل به چندپاره نماید. سوال این یادداشت اینست که گسترش افراط گرایی در پاکستان در خارج از مرزهای آن به ویژه در رابطه با ایران چه تأثیری بر جای می گذارد؟ فرضیه این نوشته اینست که به دلیل وجود مرزهای طولانی و آسیب پذیر میان ایران و پاکستان از یک سو و تباین بین اصول حاکم بر افراط گرایی سنی پاکستانی و روح مذهبی حاکم بر اندیشه برخی جناح های شیعی در ایران ، خواه ناخواه این دو عنصر به دو قطب مخالف تبدیل شده و یکدیگر را دفع می نمایند و می توانند به همین ترتیب به یک عامل قدرتمند واگرایی در روابط دو کشور تبدیل شوند
