اولین سؤال حضرت آقا از یک فرمانده نظامی درباره سیستان و بلوچستان چه بود؟

به گزارش  کاشف به نقل از پایگاه هم‌اندیشی، محمد رضا حضرت زاد از فعالان فرهنگی استان سیستان و بلوچستان است. حضرت زاد با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان عازم جبهه های حق علیه باطل شدوهم اکنون نیز دبیر کانون هم اندیشی استان سیستان و بلوچستان است
حضرت زاد آخرین وضعیت سیاسی و فرهنگی استان سیستان و بلوچستان را تشریح کرده است.
مشروح این گفتگو در ادامه می آید

مشکل سیستان و بلوچستان کجاست؟

چندی پیش یکی از پاسگاه های مرزی سراوان، شاهد یک عملیات تروریستی بود که طی آن 14 نفر از مرزبانان که 12 تن شان سرباز وظیفه بودند، به شهادت رسیدند.

ریشه این اقدام تروریستی ، بی هیچ تردیدی ، مزدوری افرادی است که عقبه فکری ، مالی و لجستیکی شان به عربستان سعودی و پاکستان می رسد کما این که تروریست معدوم ، عبدالمالک ریگی نیز چنین بود و به پشتوانه برخی قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای ، به اقدامات جنایت بار و تروریستی دست می زد.

دو نحله متفاوت فکری عقیدتی دیوبندی

هوالکاشف

حنفی دیوبندی مذهب غالب اهل سنت جنوب شرق کشور و اهل تسنّن خراسان می باشد. به غیر از دیوبندیان از بریلوی ها، مودودی ها  و ذکری ها به عنوان مذاهب اهل تسنّن شرق کشور می توان نام برد.. دیوبندیان سه فرق اساسی با وهابیون دارند. دیوبندیان علاوه بر حدیث برخلاف وهابیون اهل تقلید هم هستند. از طرفی باطن گرا وصوفی گرا می باشند در حالیکه وهابیون ظاهر گرا می باشند. به علاوه دیوبندیان عقل گرا نیز در کنار حدیث هستند.

دیوبندیان درون خود دو نحله متفاوت فکری عقیدتی دارند:

1-   عده ای از دیوبندیان که به دیوبندی مماتی مشهورند در بحث نذر، شفاعت و توسّل به دیدگاه متعادل دارند و این سه بحث را قبول دارند

2-    عده ای از دیوبندیان که به دیوبندی حیاتی مشهورند در بحث نذر، شفاعت و توسّل به دیدگاه وهابیت نزدیک می شوند. البته فرق های اساسی با وهابیت دارند.

از مصادیق بارز نوع دوم دیوبندیان می توان به شرور معدوم عبدالمالک ریگی تروریست مشهور شرق کشور اشاره کرد.

وجه اشتراک تمامی گروههای اهل تسنّن حتّی تکفیری ها اینست که برای اهل بیت پیامبر مقام و احترام خاصی قائل هستند.

سخن مهم مقام عظمای ولایت درباب گروه های تکفیری و استراتژی برخورد

 امروز یک عده‌اى در بخشهاى مختلف دنیاى اسلام به‌نام گروه‌هاى تکفیرى و وهابى و سَلَفى، علیه ایران، علیه شیعه، علیه تشیع، دارند تلاش میکنند، کارهاى بدى میکنند، کارهاى زشتى میکنند؛ اما اینها دشمنهاى اصلى نیستند؛ این را همه بدانند. دشمنى میکنند، حماقت میکنند اما دشمن اصلى، آن کسى است که اینها را تحریک میکند، آن کسى است که پول در اختیارشان میگذارد، آن کسى است که وقتى انگیزه‌ى آنها اندکى ضعیف شد، با وسایل گوناگون آنها را انگیزه‌دار میکند؛ دشمن اصلى، آن کسى است

پیمایش افکار عمومی( نظر سنجی) و نقش آن در کنترل امنیتی جوامع

پیمایش افکار عمومی یکی از روش هایی است که مورد استفاده دولت ها برای پایش افکار یک جامعه  یا القای یک سری گزاره های خاص و نیز برخی نهادهای خصوصی برای تولید یک کالای خاص می باشد.

افکار عمومی(public opinion):

توصیف مؤمن از زبان امیرالمؤمنین

امام علی ^{علیه السلام}:
شادی مومن در چهره او،و اندوه وی در دلش پنهان است.

سینه اش از هر چیزی فراخ تر،و نفس او از هر چیزی خوارتر است.

برتری جویی را زشت، و ریاکاری را دشمن میشمارد.

اندوه او طولانی،و همت او بلند است.

سکوتش فراوان،و وقت او با کار گرفته است.

شکرگزار و شکیبا و ژرف اندیش است.

از کسی درخواست ندارد و نرم خو و فروتن است...

نهج البلاغه 
حکمت 325

ابلاغ سیاست‌های کلی «جمعیت» توسط رهبر معظم انقلاب

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی سیاست های کلی «جمعیّت» را که براساس بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده است، ابلاغ کردند.

متن ابلاغیه رهبر انقلاب به رؤسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم

نگاهی کوتاه ولی عمیق به مزیت های استان/ سیستان و بلوچستان محروم یا مظلوم؟

سیستان و بلوچستان همواره و در طول دوران به واژه محرومیت اشتهار داشته است اما برخی کارشناسان معتقدند این استان محروم نیست و استفاده از این واژگان بیشتر توسط مسوولان ادوار مختلف و به عنوان سرپوشی برای کم کاریها و ضعف عملکرد خودشان به کار رفته است.

شروع مشکلات

همه مشکلات زمانی شروع می شود که دنبال وجود هستیم. آنجا که تو تمام می شوی راه شروع می شود.

خلاصه مقاله تبیین افراط گرایی در پاکستان و تأثیر آن بر روابط تهران- اسلام آباد+ ارزشیابی گزارش امنیتی10 درباره سیستان وبلوچستان قسمت اول

 لینک دریافت اصل مقالهhttp://unified-ummah.com/?a=content.id&id=7543&lang=fa

نویسنده محترم مقاله که صاحب نظر در حوزه افغانستان و شبه قاره هند می باشد می فرماید: افراط گرایی هیچ گاه در جامعه پاکستان روح غالب بوده است. البته افراط گرایی مذهبی در پاکستان اگر برایش فکری اندیشیده نشود می تواند پاکستان را تبدیل به چندپاره نماید. سوال این یادداشت اینست که گسترش افراط گرایی در پاکستان در خارج از مرزهای آن به ویژه در رابطه با ایران چه تأثیری بر جای می گذارد؟ فرضیه این نوشته اینست که به دلیل وجود مرزهای طولانی و آسیب پذیر میان ایران و پاکستان از یک سو و تباین بین اصول حاکم بر افراط گرایی سنی پاکستانی و روح مذهبی حاکم بر اندیشه برخی جناح های شیعی در ایران ، خواه ناخواه این دو عنصر به دو قطب مخالف تبدیل شده و یکدیگر را دفع می نمایند و می توانند به همین ترتیب به یک عامل قدرتمند واگرایی در روابط دو کشور تبدیل شوند